Köşe Yazısı: Manisaspor nerede yanlış yapıyor?

       Manisaspor‘da yıllardan beri süregelen bir sorun var. Yönetimler de teknik adamlar da değişse, Manisaspor‘un hedef belirleme sorunu bir türlü değişmiyor. Geçtiğimiz yönetim ve teknik heyetin yaptığı hedef koyma / belirleme hatalarını şimdiki yönetim ve teknik heyetin de yapması oldukça üzücü.

       Peki Manisaspor‘un bu yılki hedefi ne olmalıdır, başka bir deyişle Manisaspor için doğru hedef nedir? Öncelikle konuyu en genel itibariyle ele alalım. PTT 1.Lig‘de mücadele eden bir takımın 3 tane hedef seçeneği vardır. Ligden direkt olarak yükselmek yani birinci ve ikinci sırada yer almak, playy off oynamak yani 3, 4, 5 ve 6. sıralar için mücadele etmek ve son olarak ligde kalmak. Manisaspor yönetimi ve teknik heyeti  açısından üzücü olan durum ise 3 tane hedef seçeneği içinde takıma en uygun olmayan hedefi koyabilme başarısını  göstermek oldu. Transfer sezonu boyunca ve ligin ilk haftalarında hem başkanın hem de hocanın biz direkt olarak bu ligden çıkacağız şeklinde beyanat vermeleri Manisaspor‘a hiçbir şey kazandırmaz, -ki kazandırmadı da. Manisaspor camiası tıpkı her hatayı olduğu gibi bunu da yaşayarak gördü. Tıpkı daha önceki hatalar gibi.

       Biz konumuza geri dönelim. Manisaspor için bu yıl hedef ilk 6. sırada yer alabilmek olmalıdır. Altını çizerek söylemek de yarar var, ilk 6 içinde yer almak değil sadece 6. sırada yer almaya oynamak Manisaspor‘un yapısına en uygun olanıdır. Hedefin 6. sıra olması ile 3. ve 4. sıra olması arasında ne fark var diyebilirsiniz. Sezon sonunda 3 veya 4. sırada yer alacak takımlar ligin genelini üst sıralarda geçirip sürekli ilk ikiyi zorlayan yani kısacası sezon boyunca Süper Lig‘e direkt olarak çıkma mücadelesi verirler. Bu nedenle Manisaspor‘un hem kadro yapısı , hem de şu an göstermiş olduğu performans bu duruma çok uymuyor ya da umut vermiyor.

       Peki bu hedefe oynamak için yapılması gerekenler nelerdir?  Manisaspor ligin ilk yarısındaki kalan tüm maçlarında toplayabileceği en fazla puanı toplamalıdır. Alınan beraberliklerden sonra kaybedilen 2 puana değil kazanılan bir puana odaklanılmalıdır. Yani kısacası ara transfer dönemine kadar Manisaspor tüm maçlarını en az hatayla, en az kazayla atlatmaya, geçiştirmeye çalışmalıdır. Ara transfer döneminde ne yapılmalı derseniz, artık söylemekten bıktığım, yazmaktan usandığım bek transferlerinin yapılması Manisaspor için farzdır. Ben buradan tekrar sağ bek transferi yapmayan ve 2 sol bek transferi yapıp ikisini bir arada oynatsanız bile bir sol bek edemeyecek oyuncuları takıma kazandıranları bir kez daha tebrik etmek istiyorum. Bek transferlerinin yanı sıra Manisaspor kadrosuna mutlaka maç kondisyonu olan bir stoper takviyesi yapmalıdır.

       Eğer Manisaspor devre arasında bir sağ bek, bir sol bek ve bir stoper takviyesini başarılı bir şekilde gerçekleştirirse savunma anlamında bir çok sıkıntısını çözmüş olur. Gökhan–Nenad–Dmitrov gibi çok etkili ofansif orta saha oyuncularına sahip olan Manisaspor‘un gol sıkıntısı çekmeyeceği, takım olarak hücum organizasyonunu başarılı olarak yapamasa bile bireysel yetenekli oyuncularıyla sonuç bulabileceği gözle görülür bir gerçek. 

       Son olarak ise Manisaspor‘da kadro dışı bırakılan oyuncular hakkında birkaç bir şey söyleyelim. Kötü giden takımlarda şok kadro dışı bırakma kararlarının pozitif bir etki yaratacağına inanan teknik adamlar vardır. Sanırım Tahir Karapınar da böyle düşünüyor. Ümit Yasin‘in kadro dışı bırakılması çok büyük bir hataydı ve bu hatadan kısa bir sürede dönüldü. Ümit bu takım için çok önemli bir oyuncu ve takımdan uzaklaştırılması değil en kısa sürede takıma kazandırılması gerekiyor. Kenan Aslanoğlu‘nun kadro dışı bırakılmasında Tahir Karapınar‘ın raporu kadar, Erman Güracar ve Abdullah Mergen‘in yapmış olduğu yanlış takım planlamasının da etkili olduğunu söyleyebilirim. Ve son olarak kadro dışı bırakılan Süleyman Çelikyurt. Sezon başı yazdığım yazımda Süleyman‘ın Manisaspor‘un ideal sol beki olamayacağını belirtmiştim. O zaman doğru şeyler yazmadığımı iddia eden Süleyman Çelikyurt‘un beni haksız çıkartmasını çok isterdim ama ne yazık ki olmadı.

Yazar: Enes YALIHÜYÜK